otuz yıl dursam koynunda,
altı gün bilsem hepsini,
iki satırda anlatsam,
aynı ormanlarda kaybolsam,
bir evcil insan ilkörneğinde.
özellikle sende,
ve besin zincirindeki yerinde,
bir dilin kuralları,
her şeyin adını bilmek,
ve birçok şeyse.
bir bağ kursak bu çağda,
evvel zamanlara benzeyen,
düşmanın yerini öğrensek,
biz yaysak ilk haberi,
inandırıcı olsa,
ilk kez sevişiyormuş gibi.
yani böyle susarak,
ama gözlerine bakarak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder